Του’ παν θα βάλεις το χακί. Θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή και ήρωας θα γίνεις.

Τις τελευταίες μέρες το έχω ρίξει στο σορολόπ με το blog, θα το παρατηρήσατε άλλωστε. Μετά από αυτά σήμερα είπα στον εαυτό μου: «Παναγιώτη δεν πάει άλλο, πρέπει να σοβαρευτείς»Έτσι και εγώ σοβαρεύτηκα και αποφάσισα ότι είμαι έτοιμος για το επόμενο post. Επειδή λοιπόν αυτό εδώ το τιμημένο, σεμνό και ταπεινό ιστολόγιο ασχολείται με την (παρα)πολιτική, αποφάσισα ότι πρέπει να ασχοληθώ και με το θέμα διαδοχής στον Συνασπισμό.






Αιφνιδίως ο αγαπητός Αλέκος Αλαβάνος αποφάσισε ότι δεν πρέπει να παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος και κίνησε τις διαδικασίες διαδοχής. Έξυπνο εκ μέρους του. Έκανε αυτό που δεν τολμούν άλλοι πολιτικοί, να φύγουν δηλαδή από το προσκήνιο τη στιγμή της ακμής, έχοντας ενισχύσει το κόμμα και φεύγοντας με το κεφάλι ψηλά.

Οφείλω όμως να διαφωνήσω με μερικούς συν-bloggers οι οποίοι έσπευσαν να τον επαινέσουν που δεν περίμενε να δώσει το δαχτυλίδι στα Αλαβανάκια (και όχι αλβανάκια όπως επιμένει το word μου) όπως έγινε στην περίπτωση Καραμανλή- Παπανδρέου και σύντομα Μητσοτάκη. Γιατί μπορεί μεν να μην το έδωσε σε συγγενικό του πρόσωπο, αλλά έκλεισε το μάτι ξεκάθαρα στο αξιαγάπητο Αλέξη Τσίπρα.

Αυτός είναι σκεπτικός. Δεν ξέρει τι να κάνει. Γιατί από την μία διστάζει λόγο του νεαρού της ηλικίας του και λόγο έλλειψης πολιτικής εμπειρίας- αν και αποδείχτηκε ιδιαίτερα ικανός στις περασμένες δημοτικές εκλογές- και από την άλλη, τέτοιες ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται συχνά.

Το μόνο που μένει είναι να δούμε αν θα φορέσει το χακί, μπει στη πρώτη γραμμή και στις ευρωεκλογές που πλησιάζουν γίνει και ήρωας. Από μένα καλή τύχη…………

Αν πρέπει να ξαναγυρίσω στο σορολόπ, please let me know!