Τετάρτη 9 Μαΐου 2007

Ο παραγκωνισμός των μη πανελληνίως εξεταζόμενων μαθημάτων

Είναι σημαντικό για να αντιληφθούμε τους λόγους που τον τελευταίο καιρό πολλοί μαθητές παραμερίζουν κάποια γνωστικά πεδία, και βέβαια το κατά πόσο είναι αυτό σωστό, πρώτα να εξετάσουμε την σημασία και την συμβολή της παιδείας στην ζωή του ατόμου. Μέσα από τον ρόλο της παιδείας θα αναδειχθούν οι αιτίες αυτών των προβληματισμών και θα καταδειχθεί το πόσο εύστοχοι είναι.
Η σημασία της παιδείας και της εκπαίδευσης γενικά είναι πολύ σημαντική στην ζωή του ανθρώπου. Μέσω της παιδείας το άτομο αναπτύσσει τις βασικές για την ανθρώπινα λειτουργία δεξιότητες όπως την διάρθρωση λόγου και την συγγραφή κειμένου και αποκτά τις απαραίτητες για την ανθρώπινα ζωή γνώσεις . Επιπλέον η παιδεία μεταδίδει αξίες και πρότυπα συμπεριφοράς και συμβάλει στην ομαλή κοινωνικοποίηση του ατόμου. Τέλος η εκπαίδευση έχει ως στόχο να καλλιεργήσει τις ικανότητες που διαθέτει ο καθένας και να αναδείξει τα προσόντα του, ώστε να βοηθήσει τον νέο στην επιλογή της επαγγελματικής δράσης του.
Τα αίτια της απόρριψης ή έστω του παραμερισμού των κλασσικών μαθημάτων όπως για παράδειγμα της ιστορίας, της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και της λογοτεχνίας είναι απόρροια του σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής. Η σημερινή κοινωνία η οποία κινείται σε καθαρά τεχνοκρατικούς ρυθμούς δεν θα ήταν δυνατόν να μην επηρεάσει την μαθητική κοινότητα, η οποία εντέλει είναι η πιο επιρρεπής καθώς τώρα διαμορφώνει ηθικές αντιλήψεις και πρότυπα.
Η αντίληψη πού έχει δημιουργηθεί τον τελευταίο καιρό θέλει τις γνώσεις που λαμβάνουμε από το σχολείο ή οποιονδήποτε άλλο εκπαιδευτικό φορέα να έχουν εφαρμογή είτε στον εργασιακό τομέα είτε σε κάποιο άλλο πρακτικό τομέα της ανθρώπινης ζωής.
Έτσι γίνεται το ότι οι μαθητές δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για τα κλασσικά μαθήματα είναι το αποτέλεσμα μίας τεχνοκρατικής νοοτροπίας που θέλει το σχολείο υποταγμένο στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Επιπροσθέτως αυτό ενισχύεται από το υφιστάμενο εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο υποβαθμίζει το Λύκειο σε χώρο επιλογής των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όλοι λοιπόν βλέπουμε ότι εξαιτίας του εκπαιδευτικού συστήματος, οι μαθητές ασχολούνται μόνο με τα μαθήματα της κατεύθυνσης τους, στα οποία πρέπει οι επιδόσεις τους να είναι καλές για να μπουν στο πανεπιστήμιο, παραγκωνίζοντας τα υπόλοιπα μαθήματα ως άχρηστα και μη αναγκαία .
Κατά την δική μου άποψη, όλα τα μαθήματα είναι αναγκαία και χρήσιμα για την απόκτηση γενικής μόρφωσης και το άνοιγμα των πνευματικών μας οριζόντων, την καλλιέργεια των κλίσεων και τέλος την ομαλή μας ένταξη στο κοινωνικό πλαίσιο ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες και ολοκληρωμένοι πολίτες.
Συνοψίζοντας, πιστεύω ότι η διαμόρφωση αυτών των απόψεων για την παιδεία είναι συνυφασμένη με το νέο σύστημα αξιών και τον τεχνοκρατικό προσανατολισμό της κοινωνίας. Σαφώς κάτι τέτοιες αντιλήψεις δεν είναι ορθές και αντιβαίνουν στην παιδευτική αξία της εκπαίδευσης. Ευελπιστώ ότι με την πάροδο του χρόνου τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.

Πανελλήνιες....

Μένουν μόνο δέκα μέρες για τις Πανελλήνιες. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε, για μένα και για όλα τα παιδιά που πρόκειται να εξεταστούν. Όμως καθώς οι μέρες περνούν και το Σάββατο 19 Μαΐου πλησιάζει, ταυτόχρονα πλησιάζουν και οι σκέψεις. Οι σκέψεις για το μέλλον. Που πάω, τι κάνω; Είναι αυτό που θέλω; Είμαι αρκετά προετοιμασμένος; Θα τα πάω καλά;
Πολλοί θα πουν ότι είναι απλά το άγχος πού έχουν όλοι πριν τις εξετάσεις , αλλά εγώ πιστεύω ότι δεν είναι άγχος. Είναι μια εσωτερική αναζήτηση που ξαφνικά ανακαλύπτω ότι κανένας από τους συμμαθητές μου δεν έχει περάσει. Όλοι αγωνιούμε και διαβάζουμε και στενοχωριόμαστε να πάμε καλά και να γράψουμε ένα μεγάλο βαθμό. Όμως τελικά είναι αυτό που θέλουμε; Αξίζει να παλέψουμε γι αυτό; Και μετά το πανεπιστήμιο τι; Ανεργία. Και αν είσαι τυχερός, θα βρεις μια δουλεία που θα σου αποφέρει 700€.! Γιατί στο κάτω είμαστε η γενιά των 700€.
Λοιπόν αξίζει όλη αυτή η προσπάθεια; Έκτος δηλαδή από την σημασία της εκπαίδευσης ως θεωρητικής γνώσης που βοηθά στην ολοκλήρωση του ατόμου, θα μας προσφέρει και άλλα εφόδια για την ζωή μας; Και ας μην αναφέρω την ποιότητα της εκπαίδευσης στα ελληνικά πανεπιστήμια. Αυτό είναι ένα άλλο φλέγον ζήτημα.
Θέλω να είμαι αισιόδοξος. Θέλω να πιστεύω πως ότι κάνουμε έχει ένα σκοπό και τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Μένουν περίπου μόνο 240ώρες μέχρι το Σάββατο. Θα έχω λοιπόν καλή πίστη και ελπίζω να κάνω το σωστό.