Παίζω με τις ώρες με το κυλιόμενο μενού του κινητού μου. Κατεβάζω εικονίτσες, μουσικούλες και βιντεάκια, κατά προτίμησιν παντελώς άχρηστα. Κλικ. Κάνω antivirus κάθε τρεις και λίγο στον κομπιούτορα, αναβαθμίζω τα αναβαθμισμένα, μου κολλάνε μες στην αγρύπνια μου, μες στα μαύρα κι άραχλα μεσάνυχτα κάτι τρελές εμμονές: Ποιες είναι οι δέκα καλύτερες ταινίες όλων των εποχών;
Πληκτρολογώ: «the best 10 movies of all ages»
Και μετά κλίκ. Στο νούμερο ένα βρίσκεται ο Πολίτης Κέιν. Τι κρίμα, δε το έχω δει.. Στο δύο το Όσα παίρνει ο άνεμος. Α! τι ωραία ταινία! Αυτή την έχω δει. Αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα. Το λέω συχνά στον εαυτό μου. Στο τρία ο Μάγος του Όζ. «Hey Toto! I think we’re not in Kansas anymore...»
Εγώ πάντως στη θέση της Ντόροθι θα την πλάκωνα στο ξύλο τη νεράιδα αν ήξερα πως για να γυρίσω σπίτι δεν χρειαζόταν να περάσω ολόκληρη τηΒγαίνω από την ιστοσελίδα γιατί αχός βαρύς ακούγεται, βαριά κουλτούρα πέφτει!
διαδικασία με τις μάγισσες αλλά μόνο να χτυπήσω τα γοβάκια δυο φορές! Έλεος δηλαδή. Τουλάχιστον η Ντόροθι δεν έχει στο μυαλό της Ασφαλιστικό, επιδόματα, επικουρικά, πλειστηριασμούς και υπερχρεωμένες πιστωτικές...
Κάνω ένα σουλάτσο σε πιο λάιτ ιστοσελίδες... Κλικ. Πανάκριβες γόβες και η τσαντούλα που κρατούσε η Γκρέις Κέλι η μακαρίτισσα. Αυτή που κοστίζει όσο ένας ετήσιος μισθός, δυο επιδόματα και το μισό του επικουρικού ταμείου... Και που, μεταξύ μας, αν έκανε 50 ευρώ ούτε που θα της έριχνες δεύτερη ματιά.
Χαζεύω μια Πόρσε Καρέρα. Πω πω χλιδή.
Α! Να και μια Hammer. Αυτή για να την παρκάρω στη γειτονιά θα έπρεπε να αγοράσω το απέναντι οικοδομικό τετράγωνο. Προσπαθώντας να αποφύγω τα λαϊκίστικα: Ένα τέτοιο μπουκαλάκι νερό σώζει ένα παιδί που πεθαίνει, μπλα, μπλα, μπλα...
Δεν βαριέσαι... Τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του... Αν δεν πεθάνουν και μερικοί, πώς θα επιβιώσουν οι υπόλοιποι;Αυτή δεν είναι άλλωστε και η φιλοσοφία της εποχής μας? Εδώ προσπαθώ να μπλοκάρω μέσα μου τι θα γίνει με το Ασφαλιστικό που είναι δίπλα πόρτα! Σιγά τώρα με τις αναγωγές του ποδαριού σε ηπείρους που πεθαίνουν, σε πλανήτες που υπερθερμαίνονται και πάγους που λειώνουν... Κλικ, κλικ, κλικ!
ΥΓ. Εναλλακτικός τίτλος no1 : Το ποστ της βαρεμάρας.
no2: Το ποστ της αντιγραφής.
αρχικό κείμενο: Έλενα Ακρίτα
για την προσαρμογή : petit journaliste