Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Τι κάνει ένας Ζωνιανός στην Καλαμάτα;

Αυτή η πόλη συνεχώς με εκπλήσσει, γιατί με κάνει και γνωρίζω τον εαυτό μου καλύτερα.
Σήμερα βρισκόμουν στον σταθμό του μετρό –αττική νομίζω- και τι πιο φυσικό, περιμέναμε το τραίνο το οποίο κατά διαβολική σύμπτωση αργούσε πολύ. Τότε πλησιάζει τις θέσεις μας ένας άντρας –οικονομικός μετανάστης- και κάθετε δίπλα μου. Εγώ ασυναίσθητα και εξαιτίας των στερεοτύπων που έχω, μαζεύω το σακίδιο μου και ταυτόχρονα του χαμογελάω ως δείγμα ψεύτικης φιλικότητας.
Πρέπει να σας δώσω και μια σύντομη περιγραφή για να καταλάβετε τα όσα θα ακολουθήσουν. Ήταν νέος, γύρω στα 30 γεροδεμένος με τατουάζ, απεριποίητος και λίγο βρώμικος. Μετά το χαμόγελο μου πήρε θάρρος. Άρχισε να μας μιλάει και να λέει ότι η φίλη μας είναι όμορφη. Εκείνη δεν είχε πρόβλημα και άρχισε να του μιλάει. Κάποια στιγμή αφαιρέθηκα από τον διάλογο τους και αφέθηκα στο να παρατηρώ τον έτερο άντρα που τον συνόδευε. Εκείνος κρατούσε στα χέρια του μια πλαστική σακούλα μέσα στην οποία είχε ένα πακετάκι χάρτινο διπλωμένο με μαύρη ταινία. Σε μια στιγμή το σκίζει και από μέσα βγαίνει ένα πράγμα σαν ρίγανη. Εκείνη την στιγμή μου έρχονται τα γνωστά εγκεφαλικά, απανωτά όμως αυτή τη φορά. Σηκώνομαι από την θέση μου και λέω στον φίλο μου: «Έλα μαζί μου αμέσως!!».
Ευτυχώς με άκουσε και με ακολούθησε και αυτός και η φίλη μας που εν τω μεταξύ είχε δεχτεί πρόταση για ραντεβού από τον εν λόγω αλλά την είχε ευγενικά απορρίψει. Κατευθύνθηκα προς τον πλησιέστερο σεκιουριτά για να νιώθω ασφάλεια. Εκεί εξήγησα στα παιδιά τον λόγο της αντίδρασης μου, δηλαδή ότι είχα δει ότι είχαν χασίσι και αρκετό μάλιστα. Εκείνοι αντέδρασαν με απάθεια και με κορόιδεψαν που αν και καλαματιανός δεν είχα ιδέα από αυτά τα πράγματα.

Συμπεράσματα από την ιστορία:
Α. Άλλοι έχουν το όνομα και άλλοι έχουν την χάρη. (χαχα)
Β. Μην χαμογελάτε σε αγνώστους, τους δίνετε θάρρος που ίσως δεν πρέπει να παίρνουν.
Γ. Τα στερεότυπα, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία είναι αισθήματα πολύ βαθιά ριζωμένα μέσα μας και δεν ξεπερνιούνται εύκολα.

ΥΓ: Η απάντηση του ανεκδότου είναι μεταπτυχιακό.
ΥΓ2: Τελευταία πολλά μου συμβαίνουν στο μετρό…. βλ emo story

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ouuuuu to xasisi.edo sti londra na dis ti ginete..ime i eliza den mporo apo auto to pc na mpo de 8imame ton kodiko mu

Nick είπε...

na rwtisw kati? lazopoulo vlepeis?

non journalist* είπε...

blepw alla den prolabainw. gt?

non journalist* είπε...

den prolabainw teleutaia ennow*** gt???

Nick είπε...

tpt mwre. apo periergeia. anarwtiwmoun gia tis epiroes sou. ti vlepeis ti diavazeis ti akous ktl.

Katerina ante portas είπε...

Φοβερή ιστορία! Τώρα, εντάξει δεν είμαστε ρατσιστές και όλοι οι εχέφρονες δεν είναι. Όμως οι ξένοι "φίλοι που προτίμησαν τη χώρα μας" που λέει και ο συμπατριώτης σου (Παυλόπουλος), δεν είναι μπουμπούκια, ας το καταλάβουμε..
Προχθές την ώρα που η κόρη μου χτυπούσε το κουδούνι, ένας μαύρος αφρικανός, της έπιασε τον κ.. (δεν ήταν ντυμένη προκλητικά, ήταν μετά από πισίνα και γυμναστήριο επομένως και άβαφη..). Τις άλλες, γύριζα με τη μικρή από το σούπερ μάρκετ και ένας άλλος περίεργος αλλοδαπός, σκέφτηκε να ουρήσει, μπροστά μας και στην αντίδρασή μου, με σπαστά πλην όμως σωστά ελληνικά μου είπε που με γράφει...

Μας κοιμίζουν με τα κηρύγματα περί ρατσισμού και επειδή κάποιοι κουφιοκέφαλοι αντιδρούν εν θερμώ με αλλοδαπούς όπως κάνουν και με έλληνες πχ. άλλης ομάδας..Έτσι έχουμε ανεξέλεγκτη εγκατάσταση οικονομικών μεταναστών, χωρίς μελέτη απορρόφησης ή αντιμετώπισής τους.

*...Nantia...* είπε...

xmmm mipos tlk itane ontos rigani??ton pareksigises ton anthropo!!