Κυριακή 12 Αυγούστου 2007

Avril Lavigne- Girlfriend: Το έπος της σύγχρονης κατίνας;

Εδώ και αρκετό καιρό το νέο τραγούδι της Avril Lavigne, Girlfriend έχει γίνει hit και έχει σκαρφαλώσει στην κορυφή των αμερικανικών charts σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Ποια είναι άραγε η συνταγή της επιτυχίας αυτής ;
Κατά την άποψη μου ο λόγος είναι ολοφάνερος. Το τραγούδι αυτό δεν κάνει τίποτα άλλο από το να ακολουθεί τις επιταγές των καιρών.
Για να γίνουν πιο κατανοητά τα λεγόμενα μου θα ξεκινήσω από την αρχή. Το τραγούδι αυτό, καθώς και το video clip παρουσιάζουν μια κοπέλα η οποία κάνει τα πάντα για να πάρει το αγόρι μιας άλλης. Και όταν λέω τα πάντα, χρησιμοποιώ κυριολεξία!! Η αντίζηλος παριστάνεται ως κακοντυμένη και χαζοχαρούμενη (ο συμβολισμός είναι πολύ σημαντικός καθώς απαξιώνει καθετί το διαφορετικό και το παρουσιάζει ως σαχλό και γελοίο) η οποία είναι ανάξια να κρατήσει το αγόρι της αφού είναι τόσο κατώτερη.
Το στυλ της δεν είναι σαν αυτό της πρωταγωνίστριας και άρα εξ ορισμού απορρίπτεται η πιθανότητα να αξίζει ως άνθρωπος. Η πρωταγωνίστρια στην προσπάθεια της να κλέψει το αγόρι, το οποίο φαίνεται να απολαμβάνει την σύρραξη μεταξύ των γυναικών, χρησιμοποιεί κάθε κατινιά για να πετύχει τον στόχο της και εξευτελίζει την αντίπαλο σε κάθε ευκαιρία ώστε να μπορέσει κυριαρχήσει. Όπως ήταν αναμενόμενο από την αρχή , ο στόχος της επιτυγχάνεται και το αγόρι γίνεται δικό της…
Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο, είναι πολύ συχνό φαινόμενο στην καθημερινή ζωή. Επιπλέον, νομίζω ότι όλοι θα συμφωνούσαμε ότι ο υγιής ανταγωνισμός βοηθά στην ανάπτυξη και στην καλυτέρευση της κοινωνίας. Πού όμως σταματούν τα όρια του υγιούς ανταγωνισμού και πού ξεκινά το ξεκατίνιασμα; Μάλλον τα όρια είναι δυσδιάκριτα…
Δεν εννοώ βεβαία ότι ο στιχουργός σαν ένας σύγχρονος λόρδος Χένδρι, από το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι, ενώ έγραφε τους στίχους είπε : Αχ πως θα διαφθείρω τους νέους… Απλά αυτά τα πράγματα έρχονται υποσυνείδητα αφού έχουν ριζώσει μέσα μας.
Κατά την άποψη μου αυτό το τραγούδι παρουσιάζει τον τεχνοκρατικό προσανατολισμό της κοινωνίας και γίνεται μοντέλο για την νέα γενιά η οποία καλείται να γίνει πιο σκληρή και πιο απάνθρωπη στο όνομα του ανταγωνισμού και της ανάπτυξης. Τελικά αυτό το τραγούδι είναι απλά και μόνο ένα χιτάκι της εποχής, ή ένας καθρέπτης από οπού οι σκεπτόμενοι άνθρωποι μπορούν ξεκάθαρα να διακρίνουν το ότι σήμερα η κατινιά και η πουτανιά είναι θεμιτό μέσο για να πετύχει κάποιος τους στόχους του;

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Νομιζω οτι το κονσεπτ του βιντεο κλιπ δεν ειχε σκοπο να περασει το προτυπο αυτο στη νεολαια..αυτο θα ηταν παραλογο..δεν ειναι παρα ενα χαβαλετζιδικο βιντεο κλιπ και τραγουδι που ειναι απλα ωραιο λογω του ρυθμου του..
παντως αυτο που λες για την ανταγωνιστηκοτητα ειναι κατι που το σκεφτομαι και εγω..το βλεπεις παντου..και στη μικρη οθονη και στην αληθινη ζωη..οι ανθρωποι εχουν γινει πολυ κτητικοι, αλαζονες, εγωιστες, και εχουν χασει την αξιοπρεπεια τους..

non journalist* είπε...

Κατά την άποψη μου, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τα πάντα γύρο μας αλληλοεπιδρούν.. Δηλαδή ο φιλελεύθερος προσανατολισμός της κοινωνίας επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωή μας. Δεν λέω βέβαια ότι ο στιχουργός καθώς έγραφε είπε, αχ πώς να επηρεάσω την νεολαία;; Απλά αυτά τα πράγματα έρχονται υποσυνείδητα αφού έχουν ριζώσει μέσα μας….