Μήπως η ζωή μας έχει καταλήξει μιας χρήσης, σαν τα έπιπλα του ΙΚΕΑ;

Τον τελευταίο καιρό ψάχνω για έπιπλα.------------------------------------------------
Μετακομίζω βλέπετε στην Αθήνα, για σπουδές και πρέπει να αγοράσω τα απαραίτητα [και μη] για το νέο μου σπίτι. Έτσι και εγώ, κίνησα μια μέρα όχι για να πάω στο παζάρι όπως λέει το ρητό… αλλά για να πάω στο ΙΚΕΑ να ρίξω μια ματιά στα έπιπλα τα οποία γίνονται ανάρπαστα εξαιτίας των γουστόζικων σχεδίων, αλλά εξαιτίας κυρίως των προσιτών τιμών.-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πράγματι, η ποικιλία ήταν μεγάλη και πλούσια και οι τιμές πολύ καλές. Αλλά κάτι έλλειπε το οποίο δεν μπορούσα να το προσδιορίσω. Ενώ το βλέμμα χόρταινε από το θέαμα που ξεδιπλωνόταν μπροστά μου, την ίδια στιγμή ένιωθα μια απουσία.---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μετά από αυτό κάθισα και σκέφτηκα και κατέληξα στα εξής συμπεράσματα. Αυτό που έλειπε ήταν η ποιότητα. Όχι όμως απλά η ποιότητα των επίπλων. Η ποιότητα στην ίδια την ζωή.------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μα ναι!! Για σκεφτείτε το λιγάκι. Ολόκληρη η ύπαρξη μας μοιάζει με εκείνη ενός επίπλου. Εξωτερικά λάμπουμε μέσα σε ένα πανέμορφο περιτύλιγμα. Μοιάζουμε σαν να ζούμε στην τελειότητα και στην ομορφιά. Καριέρα, χρήματα, διακοπές και γενικά όλα αυτά που χαρακτηρίζουν το όνειρο του μέσου νεοέλληνα.---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική από εκείνη που νομίζουμε. Η αλήθεια ίσως είναι πιο σκληρή και αποφεύγουμε να την κοιτάξουμε κατάματα γιατί πονάει Στην πραγματικότητα η ζωή μας είναι ίδια με ένα έπιπλο ΙΚΕΑ. Κενή από ποιότητα. Ίσως, μιας χρήσης. Να φανταστείτε ότι είναι ακόμα και συσκευασμένη κατάλληλα ώστε να μην πιάνει χώρο και συναρμολογείτε από τον καθένα με πολύ απλές κινήσεις.----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Όχι, όχι!! Ψέματα. Δεν είναι η ζωή όλων μας έτσι. Είναι η ζωή αυτών που επιλέγουν να ζούνε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Όχι επειδή τους αρέσει, αλλά επειδή δεν θέλουν να την αλλάξουν, γιατί πολύ απλά βολεύτηκαν. Δεν τους κατηγορώ γιατί ίσως να είμαι ένας από αυτούς. Απλά βλέπω μια αγαπημένη μου γνωστή, να έχει ξεφύγει από όλα αυτά και την ζηλεύω. Κατά βάθος θέλω να της μοιάσω αλλά φοβάμαι το ξεβόλεμα και εγώ ο ίδιος.--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Αφιερωμένο στην Γιώτα λοιπόν. Τον άνθρωπο που καταφέρνει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να πετάει ελεύθερος σαν πουλί.